MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR GÜN MUTLAKA
Ataol Behramoğlu

BİR GÜN MUTLAKA


Bugün seviþtim, yürüyüþe katýldým sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayý öðrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarým uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâþ
Gencim daha, dünyayý görmek istiyorum, öpüþmek ne güzel,
düþünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceðiz!
Bir gün mutlaka yeneceðiz, ey eski zaman sarraflarý! Ey kaz kafalýlar! Ey sadrazam!
Sevgilim on sekizinde bir kýz, yürüyoruz bulvarda,
sandviç yiyoruz, dünyadan konuþuyoruz.
Çiçekler açýyor durmadan, savaþlar oluyor, her þey nasýl bitebilir bir bombayla,
nasýl kazanabilir o kirli adamlar
Uzun uzun düþünüyor, sularla yýkýyorum yüzümü temiz bir gömlek giyiyorum
Bitecek bir gün bu zulüm, bitecek bu hân-ý yaðma
Ama yorgunum, þimdi, çok sigara içiyorum, sýrtýmda kirli bir pardesü
Kalorifer dumanlarý çýkýyor göðe, cebimde Vietnamca þiir kitaplarý
Dünyanýn öbür ucundaki dostlarý düþünüyorum öbür ucundaki ýrmaklarý
Bir kýz sessizce ölüyor, sessizce ölüyor orda
Köprülerden geçiyorum, karanlýk yaðmurlu bir gün, yürüyorum istasyona
Bu evler hüzünlendiriyor beni, bu derme çatma dünya
Ýnsanlar, motor sesleri, sis, akýp giden su
Ne yapsam... ne yapsam... her yerde bir hüzün tortusu
Alnýmý soðuk bir demire dayýyorum, o eski günler geliyor aklýma
Ben de çocuktum, sevgilerim olacaktý elbette
Sinema dönüþlerini düþünüyorum, annemi, her þey nasýl ölebilir,
nasýl unutulur insan
Ey gök! senin altýnda sessizce yatardým, ey pýrýl pýrýl tarlalar
Ne yapsam... ne yapsam... Dekart oluyorum sonradan...
Sakallarým uzuyor, ben bu kýzý seviyorum, ufak bir yürüyüþ
Çankaya’ya
Bir pazar, güneþli bir pazar, nasýl coþuyor yüreðim, nasýl karýþýyorum insanlara
Bir çocuk bakýyor pencereden, hülyalý kocaman gözlü nefis bir çocuk
Lermontov’un çocukluk fotoðraflarýna benzeyen kardeþi bakýyor sonra
Ben þiir yazýyorum daktiloda, gazeteleri merak ediyorum,
kuþ sesleri geliyor kulaðýma
Ben mütevazý bir þairim, sevgilim, her þey coþkulandýrýyor beni
Sanki aðlayacak ne var bakarken bir halk adamýna
Bakýyorum adamýn kulaklarýna, boynuna, gözlerine, kaþlarýna,
yüzünün oynamasýna
Ey halk diyorum, ey çocuk, derken bende bir aðlama
Ýlençleniyorum bütün bireyci þairleri, hale gidiyorum portakal almaya
Ýlençleniyorum o laf kalabalýklarýný, kurumuþ yürekleri, bireyin kurtuluþunu filan
Ýlençliyorum o kitap kurtlarýný, baðýþlýyorum sonradan
Uzun kýþ gecelerinden sonra, masallarda anlatýlan
Durup durup bunlarý düþünüyorum, bir sevinci bir hüzün izliyor arkadan
Yüreðim ipesapa gelmez bir bahar göðü, Türkçe bir yürek kýsaca
Beklemek usandýrýyor, telaþlý telaþlý bir þeyler anlatýyorum saðda solda
Bir otobüse biniyorum, inceliyorum bir böceði tutarak kanatlarýndan merakla
Yürürdüm eskiden baharda, o yýkýntýlarýn ve çayýrlarýn olduðu alanlara
Aklýma þiiri gelirdi o yaþlý Amerikalýnýn sonbaharý anlatan þiiri
Çayýrlar vardý o þiirde, baharý anýmsatan ne de olsa
Böylece yeniden hazýrlanýyorum bir coþkuya, yeniden sokaklara fýrlamaya
Kendimi atmak bir uçurumdan balýklama
Büyük ve mavi bir þey izlenimi var bende, gördüðüm filmlerden mi ne
Bir þapka, telaþlý bir gök, sýcak yapay bir dünya
Anlat anlat bitmiyor, bitmiyor bendeki daüssýla
Bütün sevgilerimi harcayabilirim bir çýrpýda, yaðmurlu o yollar geliyor aklýma
Benzin kokularý, ýslak direkler, babamýn esmer bir somun gibi tombul ve sýcak elleri
Uyurdum. Bir de bakmýþsýn yeni bir filim sinemada, þehirde yeni bir kýz,
kahvede yeni bir garson
O üzgün ve sabahlýklý dururdu balkonda...
Þimdi ne var hüzünlenecek bunda, nedir bu çatlatan yüreðimi bu telaþ
Sanki yarýn ölecek gibiyim, birazdan polisler gelecek ya da
Gelip alacaklar kitaplarýmý, daktilomu, bu þiiri, sevgilimin fotoðrafýný duvarda
Soracaklar babanýn adý ne, nerde doðdun, teþrif eder misiniz karakola
Dünyanýn öbür ucundaki dostlarý düþünüyorum, öbür ucundaki ýrmaklarý
Bir kýz sessizce ölüyor, sessizce ölüyor Vietnam’da
Aðlayarak bir yürek resmi çiziyorum havaya
Uyanýyorum aðlayarak, bir gün mutlaka yeneceðiz!
Bir gün mutlaka yeneceðiz, ey ithalatçýlar, ihracatçýlar, ey þeyhülislâm!
Bir gün mutlaka yeneceðiz! Bir gün mutlaka yeneceðiz! bunu söyleyeceðiz bin defa!
Sonra bin defa daha, sonra bin defa daha, çoðaltacaðýz marþlarla
Ben ve sevgilim ve arkadaþlar yürüyeceðiz bulvarda
Yürüyeceðiz yeniden yaratýlmanýn coþkusuyla
Yürüyeceðiz çoðala çoðala...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.