SESLER
Ýnsan seslerine tutunarak ilerliyorum
Kollarým alabildiðine açýk
Yuvarlanmamak için uçuruma
Ýnsan seslerine tutunarak ilerliyorum
Yolumu yitirmemek için
Boðucu karanlýkta
Kýzýmýn sesi ’anne’ diyen
’i’ gibi incelterek ’e’ sesini
Babacýðým derken kýrýk dökük
Ve öðrendiði ilk fiilleri sýralarken
O henüz dalýnda ham bir meyve gibi ses
Tutkulu,güvensiz,birden tizleþen
Karýmýn sesi,gülümseyiþ gibi umutlu
Ve bir kýzkardeþ sesi gibi sevecenlikle dolu
Telefondaki sesi babamýn
Kýsýk,uzakta,ama can kadar yakýn
Gurbetteki kardeþlerimin sesleri
Ansýzýn bir selam gibi ulaþan
Çocukluðu
Ve daha nice þeyleri ýþýldatan
Unuttuðum sesi annemin
Bazen düþlerimde çýnlayan
Ve dostlarýn sesi,bunaldýðýmda
Dokunurcasýna duymak istediðim
Yolumu yitirmemek için
Yitip gitmemek için boðuntuda
’Kendine iyi bak’ diyen sesler
’Nasýlsýn’ diyen sesler
Kaygýlý,dostça çýnýltýlý,ince kalýn,boðuk ya da tiz
Kendimi en kötü duyumsadýðým zamanlarda
Duymak istediðim o sesler
Tutunarak güven duyduðum
Birlikte bir karanlýðý geçtiðimiz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ataol Behramoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.