PARİS ŞİİRLERİ -4

Arýyordum özgürlüðe giden yolu
Ýnsan yüzlerinde deðil gökyüzünde
Arýyordum küçük beyaz bir bulutu
Boðularak uyandýðým o saatte
Beni avutan o küçük bulut muydu

Bir aþk bile yoktu yýkan ve onaran
Bir aþk pýrýl pýrýl yaðmur sularýndan
Paylaþtýðým bir þey yoktu bu þehirde
Þiirin bittiði yerde baþlayan ne
Çocukluðum muydu içimde sýzlayan

Ve hayatýn artýk geçip gittiðini
Anlýyordum derin akan sular gibi
Kopmuþ köklerimden çarparken rüzgarda
Gece bir uçurum gibi baþlayýnca
Boðuntulardan çýkardým bu þiiride

Kimse yok Akdeniz aðlýyor sadece
Garip ve yitik bir sonbahar gününde
Anlamlarýn hýzý biçimi aþarken
Aðlamaz kendi uçurumuna düþen
Boðulan kendinin labirentlerinde
Sosyal Medyada Paylaşın: