Karlý gecelerde küçük istasyonlarda Düdük çalan trenlere bayýlýyorum Tül perdeler ardýnda kadýnlar gülüyor Tutup pencerelere týrmanýyorum
Bir þiir söylüyorum sonra bir þarký Sonra oturup aðlýyorum Sonra bir güzel çiçeklenip Sokaklarda mýzýka çalýyorum
Bu kente her gece yaðmur yaðýyor Ve ben her gece yeniden ölüyorum Bu tren oraya gidecek gizlemeyin Ne derseniz deyin ben biniyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ataol Behramoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.