HEMİNGWAY IN BİR HİKAYESİNDEN ÇAĞRIŞIMLARLA
Kadýn ve adam oturuyorlardý
Uzakta beyaz daðlar vardý
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadýn üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düþündü, düþündü, düþündü
Aþkýmýz bitmesin isterim dedi
Biralar içildi ve baþka içkiler
Kadýn ve adam kederliydiler
Ne birleþiyor, ne ayrýlýyor elleri
Neden, neden sönüp gider bir aþk
Acýnýn silinmez tortusunu býrakarak
Onulmazca inciterek yürekleri
Kadýn daha gerçek bir acýyla yaralýydý belki de
Tasalý bir sevecenlikle baktý erkeðine
Gözyaþlarý içinde gülümsedi
Kadýn ve adam oturuyorlardý
Aralarýnda bir masa vardý
Ve hüznün aþýlmaz engelleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ataol Behramoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.