GÖKLERDEN SÜZÜLDÜM TERTEMİZ İNDİ
Göklerden süzüldüm tertemiz indim
Yere indim yedi renge boyandým
Boz bulanýk bir sel oldum yürüdüm
Çeþit çeþit türlü renge boyandým
Azgýn azgýn çaðlayarak akarak
Ýnsafsýzca tahrip edip yýkarak
Ne utandým ne kimseden korkarak
Kusur günah kirli renge boyandým
Bir kuru sevdanýn peþine düþtüm
Nice kayalardan taþlardan uçtum
Irmaða kavuþtum kendimden geçtim
Utandým da kirli renge boyandým
Yüzlerimi yere vurdum süründüm
Çok dolandým ýrmak oldum göründüm
Eleklerden geçtim yundum arýndým
Kamilane karlý renge boyandým
Irmak olup kavuþunca denize
Dalgalandýk coþtuk taþtýk biz bize
Çok zaman seyrettim aya yýldýza
Aydýn parlak nurlu renge boyandým
Veysel yoktan geldim yok olup geçtim
Ben deyenler yalan gerçeði seçtim
Bir buhar halinde göklere uçtum
Kayboldum o sýrlý renge boyandým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Veysel Şatıroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.