Batan geminin,
Karaya savrulan yolcularýndan,
Dalgalara yenilmeden
Kulaç atan,
Bir ben kaldým...
Yaþayýp gidiyorduk,hep birlikte
Nereden çýktý bu haþin fýrtýna,
Daðýldýk bir anda görünmez karanlýklara,
Yapayalnýz kaldým gök kubbe altýnda
Yenilmedim iþte,
Yaþamaksa inadýna yaþýyorum ben de!
Bir ben kaldým yýkýlmamýþ ayakta,
Nasýl bakarsa baksýn herkes halime,
Yaþýyorum delice,
Yosunlar sarýlsa da
Alttan ayaklarýma,
Uçsuz denizlere dalýyorum yine
Yenilmedim bu savaþta,
Dalgalar alnýma acýmasýzca çarptýðýnda
Gemiler geçse de bu okyanustan
Midem tok artýklara
Bir damla su ararken,
Kocaman sularda yaþamayý öðrendim,
kulaklarým týkalý koroyla gelen þaþalý sözlere,
Yaþýyorum bir baþýma,
Kimsesiz görünsem de
Üzerimde masmavi gök,
Altýmdaki derin sulara
Yenilmedim dimdik ayakta gideceðim,
Olanca gücümle gideceðim yere!....
Selam edeceðim oradan
Leþe konan kargalara,
Bakýn yaþýyorum iþte....
Hem de delice!...
Yýl:28.12.204
Saat:20.40-20.55
Kuzguncuk/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.