Sen gittin Ardýnda hiç bir þey komadan gittin Bari iki satýr býraksaydýn da Geceleyin yýldýzlarla belini bükerdik Avunur, avuturduk birbirimizi Güneþi çaðýrýrdýk soframýza Koskoca bir günün hatýrý kalýrdý ardýmýzda Hiç susmaz, durmadan birbirimize çatar Çatal kaþýk býrakmazdýk soframýzda Hoþ/çakal ekmeðimize sürülmez idi Bir yudum su boðazýmýzda düðümlenmez idi
Sen gittin Gitmeseydin, hüzün her gece kapýmý týklatmaz idi Yüreðimin çatýlarý damlamaz Bedenim kabuk tutmaz idi Acýlar dirhem dirhem çoðalmaz idi Kimse yalandan yüzüme gülmez Ardýmdan deli diye seslenmez idi
Sen gittin Gitmeseydin, giden ayrýlýk olurdu Kalan aþk Susan karanlýk olurdu Koþuþturan yýldýzlar Gözyaþý yaðmurun olurdu Aðýtlar, figanlar Elveda ekmeðe sürülürdü Ýçimizde paramparça olurdu Sindirilirdi...
Gitmeseydin!.. Gittin!.. Giden aþk oldu Kalan Ayrýlýk.
Mehmet Ali KARABOÐA Sosyal Medyada Paylaşın:
Batmazgemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.