önceleri, hep seni anlatýrdý, giittiðimde bir köþesine çekilip, oturduðum restoranýn duvarlarý.., sonralarý yaþadýðýmýz mutlu günlerden, bahseder olmuþlardý az biraz... o’da çok kýsa sürdü,çabuk bitti mutluluðumuz. þimdi oturupda dinlemeye baþladýðýmda, sadece beni anlatýyorlar. hep yüzümdeki çigilerden, saçlarýmdaki aklardan bahsediyorlar. ne çabuk yaþlanmýþým , diye derin bir iç çekerekden konuþuyorlar ben’den. bahçesindeki salýncakta sallanan çocuklarýn arasýnda olacaktý benimde torunlarým. berabermi sallayacaktýk onlarý diye düþünmedende alamýyor insan kendini. hep bu salaþ lokantaya gelip de, iki kadeh içmeye baþladýðýmda..
hasan kaya..:/mersin
, ,
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzakdanakşam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.