YERİ-GÖĞÜ KALDIRDIM..!

Aþk denince aklýma þüphesiz sen gelirdin
Bir vuslatlýk nefesim götürür beni sana
’’Sabrýn sonu selâmet’’ bunu sende bilirdin
Her denizde ’sen vardýn’ ellerimi daldýrdým
Nihayet teslim ettin eþsiz ruhunu bana
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göðü kaldýrdým ..!

Yüzündeki tebessüm eksilmedi sevdama
Yaprak yaprak yüzüme dökülürdün gidince
Sadece gözlerimi dahil ettim kavgama
Eriþilmez aþklarýn havasýný çaldýrdým
Hasret çekmek nasýlmýþ! yandým inceden ince
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göðü kaldýrdým ..!

Yazdýðým þiirler ki, tek adýna dairdi
Getir seni yazayým dünya kadar mürekkep
Sen de iyi bilirsin ’’ Seni seven Þairdi ’’
Her baktýðým aynada beni senden aldýrdým
Seni Seviyorum hep .. Seni Seviyorum hep ...
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göðü kaldýrdým ..!

Güvercinler aðlarken gülmeyi unutmuþum
Koymayýn bu aþkýmý cahiller meclisine!
Sen varken doluyum ben, sen yoksan eðer boþum
Yýlan, akrep, solucan, cümlesine saldýrdým ...
Anla sensiz yapamaz bu yara alan sine
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göðü kaldýrdým ..!

Doymadým ki sevdiðim, ben seni anlatmaya
En derin kazanlarda ben yanarým üzülme!
Allah aþkýna dedim, kaldýr baþýný ay’a
Seni her an yanýmda görmeyince çýldýrdým
Geliyorum az kaldý, iki büklüm büzülme
’Sen benimsin diyerek’ yeri-göðü kaldýrdým ..!

Gökan Öztürk

22 / OCAK / 2012
Sosyal Medyada Paylaşın: