“Ürkek bir hezeyandan baþka Ne kaldý elimizde sevecek…”
Tarifsiz acýlar gibi; Gölgeleri savruluyor günün Bir izmarit dumanýnda avuntu Ve genzi yakan buluþmalar Ciðerlere iyot kokusu siner Hançeresiz boþluklardan…
Bir mum yak! Alevinde gizlensin anýlar Hiç yaþanmadý diyemezsin Ya da ölüm andý içilmedi Gölgesiz þehirlerin hurçlarýnda Kayýplarý topluyor çocuklar Kýzýl bir öfkenin arkasýnda Sekerek…
Ve bir oto þasesinde infilak Yer infilak/gök infilak Bir acý boþluðunda Ýki kanat çýrpýþý Kan sýzýyor Yanaklarý Serçenin…
Hangi el Kýrýlasý bendinden Umuda zehir kusan Hangi dil zehirli Dili kurþun Eli mavzer
Kýrýlsýn! Demiyorum “kýrýlma da gör beni”
Gör ki þafaklar uyansýn Kini meczup uykusundan
Özgürlüðü büyüt yüreðinde Çünkü kuþlar öyle rota bulur Ve öyle nikâhlanýr sevgiler Yetimleri saymazsak Sarsaktýr ölüm kimine
Kimi ise baþ eyler zalime Dirilerek gider kavgaya Bölerek uykusunu Kefeni yastýk Yüreði can…
Öder harcýrahýný sevdasýnýn Ölüm haczi dayanmadan kapýya
Erkekçe... 24 Ocak…UÐURLAR OLA…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.