Hep gözlerin yakardý beni Ne zaman bakmaya cesaret etsem Aklým baþýmdan firar ederdi. Güneþin rengiydi tenin Rüzgârýn esiþiydi nefesin Ben yanardým zemheri ortasýnda Deðdiðinden ellerime senin ellerin. Sen sevdamdýn kapkara Günaydýnýmdýn Her sabah uyandýðýmda Bayramýmdýn Seninle girerken her yeni yýla. Yaðmur yaðardý sanki gökyüzünden Bardaklardan boþanýrcasýna Yosun rengi gözlerin her aðladýðýnda. Buðday tarlalarý gibiydi saçlarýn Savrulurdu rüzgârda dört bir yana Güldüðünde biterdi kalmazdý derdim Ne zaman baþýný sineme koysan Ateþlerde yanardý sanki buzdan bedenim.
adem aydýnlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ADEM74 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.