Hayata tutunmak
Uçurum kenarýnda yeþeren ot gibiyim
Köklerimi söküyor yaðan yaðmurlar,
Rüzgârlarla savrulup kayalara çarpýyor,
Ýnciniyor bedenim.
Tutunmak istiyorum hayata,
Yaðmurlara, rüzgârlara inat.
Kurumaya yüz tutmuþ göldeki balýk gibiyim
Hayatýn adý su benim için,
Her geçen gün azaldýkça mahvolduðum.
Çare arýyorum kendimce
Sýð sulardan kaçýp derinlere dalmak istiyorum.
Tutunmak istiyorum hayata,
Kuraklýða inat.
Okyanus ortasýnda bir saldayým,
Ne yiyeceðim var ne suyum.
Çið de olsa balýk yerim ama
Deniz suyu kandýrmýyor
Sularýn ortasýnda susuzluktan öleceðim,
Tutunmak istiyorum hayata,
Susuzluða inat.
Kalabalýklar ortasýnda yapayalnýzým
Hiçbir yüz tanýdýk gelmiyor bana,
Hiçbir söz samimi deðil…
Evlatlarýmda terk ediyorlar beni,
Hayatla en güçlü baðýmdýlar oysa.
Tutunmak istiyorum hayata.
Yalnýzlýða inat.
Fahrettin Petriçli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.