Ne zaman o uçsuz bucaksýz maviye dikilse gözlerim, Gönül denizlerimin rengi degiþir, yeþile çalar tüm mavilerim, Ne zaman maviye boyamaya kalksam tüm denizleri, Yýllarýn, yollarýn yorgunluðuyla, Maziye takýlýr ayaðým, tökezlerim. O zaman biçare tüm mavileri sýmsýký tutar ellerim. Saklarým mavileri elimden geldiðince... Yeniden sükun bulunca gönül Dua eder gibi açarým avuçlarýmý gökyüzüne bir an, Bozulur hava, bulutlanýr gökyüzü, Bir yaðmur yaðar, bir kar, bir tipi, bir boran... Yer demir gök bakýr olur o an, Ardýndan göðe uzanan büyük bir kapý açýlýr. Ve tüm mavilerim gökyüzüne saçýlýr...
Heidenheim, 23.01.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Madk65 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.