beceriksiz kader eli, sýva yapmýþ hayallerime ! oysa ; parlak ýþýklar yakmak istemiþtim yokluk sahiline, dalga vuran denizime.
sallanýyorum... kulaðýmdaki örs, tutulmuþ bir hastalýða ! kaçýncýya hissediyor parmaklarým bu kýrmýzý ýlýklýðý, sallanýyorum... sanki sarhoþluðum, içtiðimden bu þarabý.
ey kalesi, kapýsý, bacasý olmayan yalnýzlýk... bilirim ! milyarlarca askerin var elinde. hepsi ýslak, gözyaþý gibi ! bilirim. geldikleri gibi ölürler bu sahilde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.