DÜZEN DÜZENBAZIN.(Taşlama.)
Kýþ bastýrdý, fakirlik çoðalýyor.
Evsiz, yoksul, garip, dolu her yerde.
Çoðunun karný aç, yürek daðlýyor.
Bunlarý düþünen var mý, nerede ?
Kömürsüz yanmýyor, fakir sobasý.
Ya iþsiz, ya iþçi, ya da boyacý.
Hak arayan olsa, polis sopasý.
Tepki gösterirsen, devlet davasý.
Ýþini bilenler, rahat ediyor.
Tuzu kuru olan, memnun hayattan.
Milletin vekili, köþe dönüyor.
Haberiniz varmý, bu yoksul halktan.
Rabbena hep bana, doldur kasayý.
Saray yavrularý, kâþaneler var.
Ýþçi, memur, köylü, alýr havayý.
Aç yatýp tok kalkan, biçareler var.
Üstte yok, baþta yok, dilenci dersin.
Tok bilmez, açlarýn hali nicedir.
Adam çalýþacak, biri iþ versin.
Bu iþler cevapsýz, bir bilmecedir.
Ekranlara çýkýp, nutuk kolaydýr.
Çare bulun, bu milletin haline.
Hak, hukuk, adalet, bence hayaldir.
Bunlardan çare yok, halkýn derdine.
Yeter Türkmendaðlý, sonra devam et.
Mesele yazmakla bitmiyor dostlar.
Çok þikâyet etme, bizimdir devlet.
Düzen, düzenbazýn, þairse taþlar.
HÝLMÝ CAN.
OCAK.2012.
(3511)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.