GECENİN BİR VAKTİNDE

Bazen aptal duygularla sorgularsýn kendini belki de
Fani dünya senin neyine otursan en güzel mevki de
O an aklýna gelir kardeþlerin hepsi gözlerinin önünde
Ömrün an be an geçmekte sunulsa da zümrüt tepside

Geceleri bazen korkunç ölüm rüyalarýný görmekteyim
O zaman kalkýp hasta çocuðumun yanýna gitmekteyim
Mýþýl mýþýl uyurken býrakma sakýn bizi demekteyim
Horlamaya baþlayýnca sessizce içimden gülmekteyim

Ýçimden yýkasý gelir beni mahpus eden bu duygularý
Geçmiyor zaman ne kadar tek tek saysam da yýldýzlarý
Yaðmur yaðmakta benim gibi deli akmakta derenin sularý
Belli ki derede bunaldý akmaktan katmýþ önüne molozlarý

Efkar basmýþ sessiz gecenin tam ortasýnda için sýzlamakta
Herkes kývrým kývrým bir an gözlerim gökyüzüne kaymakta
Ruhun daralýr gecenin yarýsý zaten daha da karanlýk basmakta
Delicesine gezinmekteyim salonda mutfakta uyku yok yatakta

Uykum kaçtý tutmaz artýk usulca bütün odalarý gezmekteyim
Masumca gözlerini yummuþ diðer çocuklarý da sevmekteyim
Özürlü kýz kardeþim yan oda da o’nu da gözlemlemekteyim.
Mahmur gözlerim kamaþtý bir anda sanki anamý görmekteyim

Acýmtýrak gün baþlýyor yavaþça koþuþan insanlara bakýyorum
Ay yüzüme gülse de daðýtmýyor içimdeki buzulluðu aðlýyorum
Caným çok sýkkýn gökyüzündeki yýldýzlarý saymaya çalýþýyorum
Oðlanýn kapýsýný aralayýp bakýyorum babam diye hayýflanýyorum

Sabah olmakta artýk gün ýþýðý yýrtýyor bulutlarý þafak sökmekte
Komþularda uyanmýþ ýþýklar yakamozlar gibi bir bir yanýp sönmekte
Kimi iþten dönmekte kimi iþine gitmekte horozlar acý acý ötmekte
Güzelim sabahla parlayan güneþe de iyimser duygu kalmadý içimde

Uçuk duygular saplanmýþ içime kavrulmuþ yüreðim acýyla burkulmakta
Bir bakmýþsýn ki dün yanýnda olan dayandýðýn anan baban yok ortalýkta
Kahvaltý zamaný sofra kurulmakta sað yanýnda mercek gözlün oturmakta
Toz kondurmamaya çalýþmaktasýn onunla bir ömür geçmekte tek yastýkta

Zekeriya ÇAVUÞ
Þair Araþtýrmacý Yazar
22.01.2012 – 03.42

Sosyal Medyada Paylaşın: