Elek Oldu Döşüm Mar Bana Neyler?
Hâl-i ahvâlimi, þerh etmiþ Ustam,
Çile tezgâhýnda, var nice destem,
Güftelerim dertli, gâm daðý bestem;
Kavurdu acýlar, zor bana neyler?
Þu kýrkaltý yýlý seyrâna vardým,
Hayale gelmeyen hâlleri gördüm,
Zulümler Ummandý, devindim durdum,
Kavrulmuþ ciðerim, kor bana neyler?
Düþtüðüm Ummanda çoðuna vardým,
Suretler aldattý, hepsin dost gördüm,
Þaþýrdým, yanýldým, baðrýma sardým;
Elek oldu döþüm, Mar bana neyler?
Mal-i hulya ile gençliðim bitti,
Belâ od’du baþta, dumaným tüttü,
Haraç-mezat etti, beleþe sattý;
Gayrý neyleyeyim, kâr bana neyler?
OZAN ÝLO nefsin çok etti sana,
Akýllanýp þöyle, rest çeksen ona!
Heybende neyin var, ol zorlu güne?
Aðlasam akibet, zâr bana neyler?..
13.09.2007/23.25
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.