Ne güzeldi eski aþklar ne güzel… Aþkýn aþk olduðunu anlardýk bir zaman Sokaklarýn, caddelerin dili olsa konuþsa Heyecanýn hazzýný tadardýk bir zaman Düðünlere giderdik hem de koþa koþa Cuma akþamýndan yýkardýk çamaþýrýmýzý elde… Her ortamýn bir düzeyi, her þeyin bir usulü vardý Çoðu zaman sevgilerimiz gönlümüze mahkum olurdu? Öyle çat pat söyleyemezdik her þeyi herkese Sevginin, sevgilinin, aþkýn, sevdanýn kýymeti vardý Öyle bedava deðildi sevgiler… Bedava deðildi; belediye kömürü gibi… Ne güzeldi eski aþklar; sadakatle yatar kalkardý Vefayla engin denizlere yelken açardý… Aþk her gün ayný yoldan giderdi fabrikaya… Öyle her yoldan gitmez, her arabaya el atmazdý… Efendiliðiyle ün salmýþtý Kafdaðýnýn ardýna Her gelenin parmak çaldýðý yoðurt deðildi. Büyük kavgalarýn adamýydý aþk Yýldýrým’la Timur; ölmekle kalmak gibi… Aþkýn on dört þubatý yoktu eskiden Öyle ticari deðildi… Özlemesi bile güzel eski aþklarý Kalemi, kaðýdý, Ferdi Tayfur kasetlerini Yokluðu, yokluktaki ümit ve hayalleri… Caddelerde aþkýn peþinden koþmayý Kolay kolay unutmamayý; daha doðrusu unutamamayý… Her þeyini özlemesi bile güzel eski aþklarýn Özlemle anýlmasý bile güzel eskimeyen aþklarýn… Sosyal Medyada Paylaşın:
hatayi31 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.