Yazık.
Ýnsan sadece yok olmak içinmi hayatýn,
bunca yorucu, ezici, kahredici elemlerine katlanýr?
Hey hat..
Ölüm ile uyku,
Biri son biri dinlenme,
Birini sev iste,
Birinden kork isteme.
Korktuðun,
Sevdiðinden daha güçlü,
Eðer ihanet edip,
Kendini ilan etmedi isen suçlu.
Yaþamak sadece yorulmak,
Durmuþ olan mantýklar için,
Deðer mi bir ömür,
Yorulmak sadece,
Karþýlýksýz yok olmak niçin?
Ýçinde taþýrken sonsuz bir yaþam arzusu,
Nedir ölüm adýna denen,
eve dönüþün korkusu?
Ebedi bir hayat olmasaydý eðer,
Ýnsan için dünya zindana dönerdi meðer.
Ýnsan seviyor ise yaþamý,
tüm zorluklarýna raðmen,
Dünya deðildir insaný öðütüp yok eden bir deðirmen.
Ölümden sonra diriliþ yok diyene,
Sorarým uyku denen kýsa vadeli ölüm ne?
Yaratan,
inananý, inanmayaný,
Her gün herkesi öldürüp diriltir,
Ýnsanlar gaflet içinde kimse iþin farkýnda deðildir!
Uyku ve rüya,
Ölüm ve kabrin yaþatýlan en bariz örmeðidir.
Herkes,
Ruhen,
Her gün ölüp,
Her gün yeniden dirilir,
Bedenen her senede,
Hücreler sil baþtan yenilenir.
Bütün bunlarý yaþadýðý halde inkâr edene,
Bilemem ki ne denilir?
Ýnkâr bir aldanmadýr,
Yok asla imkaný!
Sorarým!
Tesadüf diye bir þey var mý?
Sokakta mý buldun maddesi dünyada bulunmayan,
Her þeye anlam kazandýran bu tatlý caný?
Varmý bir aklý evvel, gözlük denen,
Ýki cam bir çerçeveye topraktan çýktý diyebilecek?
Göz denilen harika sanatý, bilmemem tesadüfe nasýl havale edecek?
Ýnanmýyorum.
Ýnkârcýnýn aklýnýn olduðuna!
Akýl sahibi olan hiç bir kimsenin,
Ahiret yoksa bu hayatý yaþasýn,
Katlanarak her zorluðuna.
Yazýk!
Ýnkâr intihardan da beter,
Hayatý amaçsýzlýða, anlamsýzlýða
Ýnsaný hiçliðe mahkûm eder.
Yaþa bin bir zorluk ile
Sülük gibi sürün,
Sonrada dirilmemek üzere geber.
Ýçinde taþýdýðý ebet arzusu,
Hayatýn dertlerini çektiren sonsuzluk tutkusu,
Ölüm kurtuluþ olmasý lazýmken,
Ahiret inancýný inkâr eden zavallý için,
Nedir anlaþýlmaz,
tarif edilemez bu ÖLÜM korkusu N Ý Ç Ý N ?..?..
Necdet EREM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.