Gözümden akan yaþlarla yürüdüm bahçemizin yolunu.. Bir kez daha baktým dönüp.. O kýsacýk ana neler sýðmadýki.. Bir hayattý gözümün önünden geçen.. Yandým, kavruldum, yürüdüm.
Maviydi bizim burda gökyüzü.. Rengarenk açardý laleler.. Çaylar içilirdi çimenler üzerinde.. Gülleri ben sulardým Sen bana demet yapardýn her çiçekten.. Sevda düþlerinin efsanesi olduk biz.. Yaþadýk rüya gibi hayatý, birlikteyken.. Bir pýnar gibi çoþtuk, çaðladýk..
Özlem doldu bu gece yüreðime.. Ne kadar yalnýzlýk varsa daðýtýyorum kaldýrýmlara..
Yeniden baþlayabilsem keþke Ayrýldýðýmýz yerden hayata.........Necla Argüz
19/ 01/ 2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
nejla& Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.