Yalnızca Kanatlarına Güven
aþkýmýz bir gün uçup giderse aramýzdan sevgilim
sýrt çantalý bir duman gibi
bir melekle çarpýþan kelebeðin kanadýndan dökülen
toz
bir çaðlayanda sürüklenen bir dal parçasý gibi
istemediðimiz yerlere giderse aþkýmýz
sevgilim
yalnýzca kanatlarýna güven
kendi yarattýðýmýz boþluðun ucunda
sýký sýký tuttuðumuz bir kapý koludur
yaþam
ve aþk, en derin kuyumuza düþen keman
yürüdüðümüz yollar daralýrken
çökerken altýmýzdaki merdivenler
sevgilim
yalnýzca kanatlarýna güven
sevdalýlar bilir
bir kuþ yaðmurudur ilkbahar
sevmeyi beceremeyenlerin koyduðu yasaklar
çözülüp gider çocuk gölgelerinde yazýn
ve aðzýmýzýn içinde daðýlýr aþk
sapsarý bir þeker gibi erirken sonbahar
bitmeyen bir kýþtan söz açýlýrsa sevgilim
sevgilim
yalnýzca kanatlarýna güven
elimi uzattýðýmda sana gemileri göstermek için
dümende kan kokusuyla bayýlmýþ bir kaptan
ateþin yüreðine sürüklenen bir ülke ufukta
ve çekirge sürüleri yolcu bavullarýndan çýkan
sevgilim
dökülürken tüyleri
savaþ uçaklarýna çarpan güvercinlerin
her gün deðiþen atlaslarýn içinde tara
saçlarýný
ve yalnýzca kanatlarýna güven
götürürlerse bir gün beni ellerim iplerle baðlý
þiirlerimin bilmediði yerlere ve hiç kimsenin
alnýmdan fýrlayacak göçmen bir kuþ gibi dur
dünyanýn paslanmýþ
sýrtýnda
ve bensizliðe havalanýrken
korkma sevgilim
sevgilim
yalnýzca kanatlarýna güven
1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.