Bir kar yaðýyor bembeyaz Gelinliðinden dökülen nakýþlar gibi Her tanesi vururken camlara Karanlýðýn içinde uçuþan Her bir tanesi bir yýldýz döküntüsü Ve umut her tanede Aðlayan çocuklarýn gözünden Damla damla dökülen Bir umut taþýyorlar
Üst üste yýðýlan Karanlýðý yýrtan Bembeyaz, tertemiz Bir sevinç birikiyor yeryüzüne Yalnýz sýcak tenlerimizi ýslatýyor Soðukta kupkuru bir sevinç
Bir kar yaðýyor sýmsýcak Üþüyen topraðýn üsütüne Ususl usul, incitmeden Kýzýna sarýlan anne gibi sarýyor topraðý
Sonra Kýrlangýçlar uçuþuyor Dalga dalga Topraðýn doðurduðu kýrlangýçlar Topraðý doðuran güneþe doðru Üç günlük anneler Yavrularýný düþürüyorlar Öz annelerine Üstünü örtüyor yavrularýn Öz annelerininin kucaýðýnda Bembeyaz yorganlarý
Sevincimi bölüyor derken Üstü örtülen yavrular Yarýnlarým geliyor aklýma Ve yalanlarým Utangaç öpücüðüm alnýnda Kýrýk gülüþlerim Bir kar bulutunda yitip giderken Yarýnlarým kemiriyor aklýmý Belkide hiç olmayacak yarýnlarým
Öyle bir geçerki zaman Yarým kalan rüya gibi Bir þiirin son mýsrasý gibi Onbeþinde yiten evlat gibi Ukte kalýr toprakta
O topraðýn öz oðluyum ben Annem gibi þefkatli Yarim gibi sýcak O topraðýn öz oðluyum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed_Candemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.