Hasretini boncuk yapar, ipe dizerim Divâneyim mecnun gibi çölde gezerim Gönül el vermez ki baþkasýný seveyim Can senin aþkýndan, geçe bilmedim
Göz göz oldu, yaralarým sulanýr Senden özgesine aðzým dilim baðlanýr Seni görsem kuru güllerim dallanýr Topraðým kurudu kök sala bilmedim
Sen benden ayrýlýp ele giderken Gelin olup murat atýna binerken Ben seni sen baþkasýný severken Senden baþkasýna yar diye bilmedim
Öksüz çocuk gibi buruk yüreðim Sensin muradým baþka yok ki dileðim Ben bende deðil meçhullerdeyim Kendimi kaybettim özüme gele bilmedim _________________________________ AÞK CÝÐERDE NEFES DEÐÝL HABÝRE DEÐÝÞTÝRESÝN KURBAN Sosyal Medyada Paylaşın:
kurban Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.