Candaş

Kimi insanlar var ki, þiirde ahenk arar,
Kimi insanlar var ki, can gözüyle renk arar.

Elbette çok önemli, hecelerde ki uyum,
Aþka kilitlenince, sarhoþ olur beþ duyum.

O an muhabbet baþlar, asayiþ firar eder,
Aklýma ziyan gelir, bendeki karar gider.

Eski akort bozulur, yeni ritimler gelir,
Alçaldýkça gönlümüz, semalara yükselir.

Sahnede hiç gözüm yok, vitrin çoktan yýkýldý,
Þimdi viran virandýr âlem, o dükkândan çýkýldý.

Hamdolsun ki Rabbime, yaðmalandý varlýðým,
Sonsuzluk zevkindeyim, gitti gönül darlýðým.

Dilara’ya dil verdim, süslü sözlerden geçtim,
Sakimiz Mevla oldu, elinden meyler içtim.

Hiçbir kaygým kalmadý, gerçek ölümden yana,
Þimdi kýyamet kopsa, Azrail Candaþ bana,

Þeytanla dost yaralý, Rahmani’dir esinler,
Ben yâr ile hoþ oldum, ne derlerse desinler.

20.01.2012…Mustafa Yaralý


Sosyal Medyada Paylaşın: