BURSADA ZAMAN
Bursa’da eski bir cami avlusu,
Küçük þadýrvanda þakýrdayan su.
Orhan zamanýndan kalma bir duvar...
Onunla bir yaþta ihtiyar çýnar
Eliyor dört yana sakin bir günü.
Bir rüyadan arta kalmanýn hüznü
Ýçinden gülüyor bana derinden.
Yüzlerce çeþmenin serinliðinden
Ovanýn yeþili göðün mavisi
Ve mimarilerin en ilahisi.
Bir zafer müjdesi burda her isim:
Sanki tek bir anda gün, saat, mevsim
Yaþýyor sihrini geçmiþ zamanýn
Hala bu taþlarda gülen rüyanýn
Güvercin bakýþlý sessizlik bile
Çýnlýyor bir sonsuz devam vehmiyle.
Gümüþlü bir fecrin zafer aynasý,
Muradiye, sabrýn acý meyvasý,
Ömrünün timsali beyaz Nilüfer,
Türbeler, camileri eski bahçeler,
Þanlý hikayesi binlerce erin
Sesi nabzým olmuþ hengamelerin
Nakleder yadýný gelen geçene.
Bu hayalde uyur Bursa her gece,
Her þafak onunla uyanýr, güler
Gümüþ aydýnlýkta serviler, güller
Serin hülyasýyla çeþmelerinin.
Baþýndayým sanki bir mucizenin,
Su sesi ve kanat þakýrtýsýndan
Billur bir avize Bursa’da zaman,
Yeþil Türbesini gezdik dün akþam,
Duyduk Bir musikî gibi zamandan
Çinilere sinmiþ Kur’an sesini.
Fetih günlerinin saf neþesini
Aydýnlanmýþ buldum tebessümünle.
Ýsterdim bu eski yerde seninle
Baþbaþa uyumak son uykumuzu,
Bu hayal içinde... ve ufkumuzu
Çepçevre kaplasýn bu ziya, bu renk,
Havayý dolduran uhrevi ahenk.
Bir ilah uykusu olur elbette
Ölüm bu týlsýmlý ebediyette
Belki de rüyasý büyük cetlerin,
Beyaz bahçesinde su seslerinin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Hamdi Tanpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.