içimdeki derin gürültünün sesinde sensizliðin þarkýsýný dinliyor ruhum ay ýþýðý vururken sol yanýma zaman aralýklarýnda gezinir gibi düþlerim
uzaðýmda kalan her ne ise aklýmýn dolambaçlý yollarýnda savruluyor hayat enleminde
sana yakýn olmak istediðimde yine o þarkýyý duyuyorum uzaktan içimdeki derin gürültünün sesiyle çoðalýyor git gide yalnýzlýk oluyor ne senin varlýðýn þekilleniyor ne de benim yaþadýklarým biçimleniyor
ikilemler zincirinde kopamayan kalbimde zaman sanki bana düþman bakýyor