YORGUN
Fikret Yılmaz Çavdar

YORGUN

Ben de bilmiyorum bu halim niye
Sevdi�im herkese k�rg�n gibiyim
�ekti�im �ileler bitmiyor diye
Do�rusu hakka da darg�n gibiyim

Dertlerle u�ra�t�m g�n saya saya
Sevgiyi tatmad�m hi� doya doya
Zaman bulamad�m a�ka sevdaya
Sanki ben ac�ya vurgun gibiyim

Y�re�ime ��kt� derin bir sanc�
�evremdeki her �ey oldu yabanc�
Evvel bu yerlerde ben idim hanc�
�imdi topra��mda s�rg�n gibiyim

��imde dinmeyen bir f�rt�na var
Dar geliyor bana t�m ufuklar dar
�syan d��ncemi engelliyor ar
Belki de bu y�zden durgun gibiyim

Zalimmi� bu d�nya Y�lmaz �ok zalim
�ileler y�z�nden peri�an halim
Ne takatim kald� ne de mecalim
Art�k ya�amaktan yorgun gibiyim

Sosyal Medyada Paylaşın:

Fikret Yılmaz Çavdar Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

BULUTLAR DOĞA AŞKI ÇİÇEK DALINDA GÜZELDİR YÜCE DAĞLAR DELİ VELİ KURTULUŞUN DESTANI SAVAŞ VE İNSAN CAHİL BİLDİĞİNİ OKUR İFTİRA KELEBEK

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

YORGUN