Bu Çağın Adamı
Bu Çaðýn Adamý
At üstünde doðupta, daðlarý aþan bendim,
Kýzgýn güneþ altýnda, ekmeði piþen bendim,
Demir daðý eritip, yollara düþen bendim,
Þimdi ince bir demir, yerlere eðilmiþim,
Anladým ben bu çaðýn, adamý deðilmiþim…
Orta Asya’dan çýktýk, adý kondu, göç diye,
Almanya’sý çaðýrdý, karýnlarý aç diye,
Gâvurlarý hep yaptýk, baþýmýza taç diye,
Asya’dan Avrupa’ya, kum gibi daðýlmýþým,
Anladým ben bu çaðýn, adamý deðilmiþim…
Caným Anadolu’ya, sinsi sinsi daldýlar,
Bir yolunu buldular, usul usul çaldýlar,
Koca koca kovalar, altýmýza saldýlar,
Sanki semizmiþ gibi, devamlý saðýlmýþým,
Anladým ben bu çaðýn, adamý deðilmiþim…
Tükeniyor umudum, daha fazla düþüm yok,
Kalmadý ki aðzýmda, çektirecek diþim yok,
OTUZSEKÝZ’ DE gitti, kurtaracak kiþim yok,
Ya ileri gitmeli, ya geri meyilmiþim,
Anladým ben bu çaðýn, adamý deðilmiþim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.