Söz Ayasında Gün Çapakları

“Son çýrpýnýþlar;
Kelebek kanadýna vuslat oyalarý iþledim
Gün bize de dönecek sevdiðim…”


Emekledim!
Kuzgun-i bir zamanýn
Ýç açýlarýnda,


Ellerime doðuyor ellerin
Örgen yalnýzlýklar emziriyor
Gün soluklarý…


Sadece;
Sevmelere gebe bakýþlarýn
Ve sadece bir naza kilitli
Bine katlanan geçiþlerin
Yüreðime iliklesem
Son kýrýntýlarý…


Puslu gecelerde
Lavanta misali
Kokun düþer
Sokaklarýma
Bir iç çekiþ
Aralýðýnda
Süslenirsin
Aynalara…


Yüreðimde yedi iklim müjdesi
Gökkuþaðýna serseri nazlarýn
Renkleri çalmýþta gelmiþ gibisin


Bugün;
Acýlarýmdan bir bulut ördüm
Güneþi sana doðsun
Dolusu bana insin
Sýrsýklam teninde
Puslanayým…


Bak!
Son kuþlarda gitti
Sýcaðý yanýk illere
Döneniyorsun
Ardýndan…


Oysa ki sevmek;
Katlanmak sonsuz arzulara
Üryan duvarlara terini banmak


Son kez gün çapaklý yalnýzlýðýma bir ýþýk
Söz ayasýnda dile küskün bakýþlarýndan…

20.01.2012







Sosyal Medyada Paylaşın: