Yamalı Yemin
Kaç mezar kazdým týrnaklarýmla
kaç sevgili gömdüm, ruhlarý diri
Kaç ruh gömdüm, sevileri diri
Binlerce gelin kurban, nasýl bir düðün bu?
çözdükce dolaþýyor nasýl bir düðüm bu?
deðilmi ki ey yar düþmaným oldun
deðilmi ki tattýrdýn vuslatýn þerbetini
bari doyurduðunun zehire deðseydi
sen ateþsin de ey yar,ben su deðilim
ey sevgili neyimsin ki biz olduk
bir konaklýk menzil kalmýþ,nereye gideyim?
güneþ gibi parlýyor sakladýkca sýrlarým
söylemem aþikare, baþým yerle yeksan
yamalý yenim
ey yar sunma zehiri bal niyetine
yediðim kendi tenim
düþerken uçurumdan
yolduðum çiçeklerin kokusu elimde ,
korkusu serimde kaldý
yýllanmýþ þarabýn tortusuna dayanamayan kadehler kýrýk
kendi masalýna inanan, kendi gerçeðini masal sanan
gönlüm yaralý, ruhum yýrtýk
Simsiyah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.