yaralarýmýn þamatasýz aðýdý sinerken yüzüme hatýrlýyorum ömrümün dar gelen yazgýsýný yaþamýn son ganimetine ramak kala... karþýlýyorum mübaðlasýzca korkularýmý kazandýðým sancýlarým bedenimi zorluyor sözlerimi esir ederek boðmuþum kursaðýmý...
ölüme olan saygým insana eþ deðer çarþýda kaç para beyaz kefen kumaþý üþümeden, tüm ihtiþamýmla direneceðim... kanasada gelinciðimin körpe katmanlarý yetinirim avuçlarýmdaki bir tutam sevgiyle varsýn teberru etsin hayat yanlýþlarýmý...
kuruyor genizimden boðazýma giden yol eksilterek bedenimin sol yanýný yetecekmi ömrüm bir sade kahve içmeye... tarifsiz acýyý susturup görebilecekmi ilkbaharý gecikmiþ bir düþü çýkartarak dehlizinden yaþayabilecekmi sendelemeden eski acýyý...
f.h
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatoş Huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.