MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kör gemi
Çeşni

Kör gemi



ateþ kâðýda düþer
kör olur
kâðýt bir gemi
altý mavi üstü ateþ
kördür görmez
vurur ve oturur
ateþ “sönende”
kapkara bir satýra


sevgi düþmanlarý karþýda
ateþ!

hasret bir kýta karþýda
fora!

ekmek bir göz karþýda
kara!

ilk dönenler
“yoktu kimse”

kör…

cefa hastasýydý gönül
nasýl görmeye kýysýn
elden bitme yerden solma
sevdaydý bu alna yazma
koydu gönlü yoktan bir usla
ah dedim yar
sen de olsan

ateþ…



bir kardeþ özledim
sonra
öyle babayiðit görünür ki yaðmurun gözlerinden
kutsanmýþ iþte
o da bana çekmiþ
ey kardeþ ateþ



bir baba özledim
sonra
þuramda tepinen kalleþ
baba yarýsýdýr el kalkmaz
yokluk tarlasýnda bir anýzlýk ateþ
görünmez ki içten yanar



bir ana özledim
sonra
ay büyütürken saçlarý
yemen’e giden bu son türkü
kaçýrma gözlerinin yaþýný
sarýlasý gelmiþ
ayaklarý üstünde
þuursuz bir cennet bekçisinin
yol verin ey ezilen insanlar
üstüne koyun varsa bir ay bir yýldýz
ana altýný yakar
ne de olsa onun da eli ateþ


sonrasý hep yanlýþ


yar koyu/nu özledim
kanatsýz martýlarýn ekmeði
koþ kaptan gemi yanýyor
battý batacak suya


gemi…


yeter be
dumandan kaçýra kaçýra
ateþ getirin bana
sulardan çok geçtim


çok üzgünüm çok
kaptan
iskele babasýz
gönlün tutunacak yeri olsa
yakar mýydým onun ellerini



kör…


bilmezler ki
yalan söylerken kara çocuklara
attým bu çentikleri kafatasýma
hep seslerini duydum
aklým karýncalandýydý oysa
her düþün altýna baktým
yoktu kimse
ranzama kurulmuþ kara günler dýþýnda


kör müsün
önüne bak ateþ


bilmez misin
bir ateþ nüshasý gönül
tek kölelik aþktan kalan
kimse yok içinde
kendimden baþka

ötesini sorma

ötesi bir ateþ yaðmuru
ötesi bir yanýk tarla kokusu
ötesi ayaklar altýnda bir cennet
ötesi demir yutan seyyah bir koy

ve enötesi bir ses ki kaybolmakta
bir memleketin hudut kapýsýnda

varmaya yeminli

kâðýda yamalý dilsiz bir gemi
altý mavi üstü ateþ
çizmek kolay
siz söyleyin
ey ezilen insanlar
içine en fazla kaç kiþi sýðar
içinde en fazla kaç memleket yanar

ateþ…
kör…
gemi…



ateþ kör olmaz
kâðýda düþse de kâðýt gemi olmaz
altýnda da mavi yoktur
üstünde ateþ hiç
kâðýt "yananda" kara bir satýr da kalmaz
kalan küldür

hepsi hayal hepsi kör ateþ tanrýsýna
adanmýþ aþk çürüyen “koy”un
ki gerçekte yok öyle bir þey
sadece
bir ben ve ben “sönende” bir kâðýt

gel “kara satýr”
sön sen de ben/de ateþ
“oofff”









.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.