İnsan Velhasıl

Çýngýraksýz yollar ömrüm çürüttü,
Yaþam denen sahte civaný vurdum.
Korku tortularý sýrtýmdan tuttu,
Yaþ döküp söz verip cayaný vurdum.

Hep ölmek duygusu yok yokluk yoktur,
Firengili yürek azgýn kalp çoktur,
Ecelin haþyeti hârdan kayýktýr,
Çetele tutturup sayaný vurdum.

Ýnsaným elbet ben, insan velhasýl,
Elâ gözlerim de titriyor nasýl,
Kangren hayaller benle muttasýl,
Hâlimi faþedip duyaný vurdum.

Dertli yürekleri aydýnlýk almýþ,
Kuþkusuz suç cürüm geçmiþte kalmýþ,
Kimler müstakim der kimler alçalmýþ,
Þu alçak nefs denen çýyaný vurdum.

Kendime sitemim söz hece tek tek,
Varýþta hilaf yok hesap tek gerçek,
Þu divane gönlüm kime gidecek,
Hesaba muâlif beyâný vurdum.

19.01.12 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt

Sosyal Medyada Paylaşın: