Mevsimini yitirmiþ insanýn günü bugün
Ekmeði kesmeyen diþleri saçý sakalý birbirine karýþmýþ
Ýnsanýn günü bugün benim hayatým kaybolmuþ bir kere
Ne gündüzü beli ne gecesi ne dakikasý beli ne de aný
Böyle bir güne kavuþmuþ insanýn son mýsralarý dýr yaþananlar
Unutmak kolay sanýyorsun deðil mi dil yarasýný tattýn mý hiç
Peki karýn aðrýsýný veya baþ aðrýsýný yaþadýn mý kývranarak
Ýþte böylesine acýlar çeken insanýn son satýrlarý dýr bu
Ne halk müziði ne de arabesk hiç birisi tat vermiyor arýk
Hiç birisi yol göstermiyor yalnýzlýðým derin dramlar da
Her gün artmakta her gün ölümü hissetmek bu olsa gerek
Ýþte böylesine bir kulun son mýsralarýný okuyorsun bugün
Tertemiz duygularýn boþa gittiði güne nalet ediyorum
Çünkü seni kaybediyorum üstelik sen istediðin
Halde seni kaybediyorum biçare gönlüm dayanmýyor
Bugün ölüyorum mektup zarfý gerek vasiyet kutusu da olabilir
Son gün yani bir gencin huzura kavuþacaðý büyük gün
Gelsen artýk boþunadýr neye yarar ki dünyanýn dönmesi
Neye yarar insanlarýn sevinmesi gýybet etmesi gidiyorum
Bir gencin ölüme uzanýþý bu gün bir gencin bitiþinin
Günü bugün bugün sensiz geçen hazanýn yaprak
Dökümünün baþladýðý gün bugün
Ýbrahim KANDAMAR
09.08.2008.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.