HÜZNÜN GÖLGESİNİ DÜŞÜRMEYECEĞİM ŞİİRLERİME...

Zemherinin ortasýnda doðuyorsa güneþ,
Vuslat neden olmasýn bir gün ruhuma eþ,
Dayan yüreðim dayan kaderin zulmüne,
Fýrtýnalar dinecek,seninde yüzün gülecek...

Umudun klavyesinde dinmesin naðmeler,
Her yürek kendi sevdasýnýn ezgini söyler,
Kimi þanslýdýr huzura hemencecik erer,
Kimi de dikenli bahçelerden güller derer...

Kaygýlý düþlerdir insaný aþka esir eden,
Ne yapsan dönmez ihtiþama kanýp giden,
Eser yoktur belli ki yüreðinde sevgiden,
Sürükleme geleceðini vefasýzýn peþinden...

Sözüm var artýk geç farkettiðim benliðime,
Yanýp yýkýlýp eziyet etmeyeceðim kendime,
Beni hak edeni yazacaðým gönül defterime,
Hüznün gölgesini düþürmeyeceðim þiirlerime...



ÇÝMDÝK 19.01.2012







Sosyal Medyada Paylaşın: