KEFENMİ GİYDİN ANNEM
Bak ben geldim aþaðýdan sesleniyordum
Anne! Anne! aç kapýyý ben geldim diye
Þimdi mezarýndan sesleniyorum
Anne! Anne! ben geldim diye
Ben gurbette iken kefenmi giydin
Dünyaya doymadan yaþamadan mý gittin
Bu hayatýn yolunu çekmekle bitiremedin
Feleðin elinde koz mu oldun
Anne þu yüreðime köz mü oldun
Bu kýzýný öksüz mü koydun
Þu kara toprakta toz mu oldun
Ben gelene kadar kefenmi giydin
Habersiz sýlada sessizmi gittin
Ömrü bitirdin serdenmi geçtin
Yaþamak mý aðýr geldi neþemi bitti
Seni sarmadan gitmeye acelen neydi
(BÝZÝM TEMELÝMÝZ DÝREÐÝMÝZDÝN
ÝÇÝMÝZDE ÇARPAN YÜREÐÝMÝZDÝN
SENÝ TOPRAÐA VERDÝK EVÝMÝZ DÖKÜK KALDI
SEVÝNCÝMÝZ YOK OLDU BOYNUMUZ BÜKÜK KALDI
ÞU ANDA GÖZYAÞIMIZ DURMAYAN BÝR DERYADIR
ANAMIZ BÝZÝM ÝÇÝN DÖNMEYEN BÝR DERYADIR)
"bu sonDörtlükmezar taþýna yazdýrdýðým alýntýdýr")
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.