Ne isyanlar duyuldu ýssýz güneþsiz yerde
Irmaklar da söndürmez yürek kor gibi yandý
Ýçi dýþý hep fesat gözüne inmiþ perde
Mahzun bir kadýn aðlar yuvasý parçalandý
Ne sevgi saygý kaldý umutlar hep yýkýldý
Birden Dünya’sý döndü düþe çelme takýldý
Sürmeli o gözlere ne aðýtlar yakýldý
Mahzun bir kadýn aðlar yuvasý parçalandý
Temelden sarsýlmýþtý yok aile ahengi
Kader karþýlaþtýrmýþ bulamamýþlar dengi
Savaþ alaný gibi ocaða düþmüþ çýngý
Mahzun bir kadýn aðlar yuvasý parçalandý
Bilmedi kýymetini elle tepti nimeti
Aþk sihiri bozuldu bitiyor kerameti
Bedenler yorgun düþtü yok kavga kýyameti
Mahzun bir kadýn aðlar yuvasý parçalandý
Vicdaný sýzlamaz ki zulme zulüm katarak
Mazlumu üzer ezer gýybet çamur atarak
Zehir zemberek saçar laflarý çarpýtarak
Mahzun bir kadýn aðlar yuvasý parçalandý
TÜLAY*ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.