GÖZBEBEKLERİNE SİNEN AYRILIK
Tatlý bir tebessümle baþlamýþtý
Yüreðimdeki coþku
Bir umut vardý kanayan yaralarýma
Merhem gibi...
Geçmek bilmiyordu günler
Seni görmeye hasretti ruhum
Kaybolmuþtum esrarengiz bir aþkýn kuytularýnda
Bir bakýþýn
Bir gülüþün
Bir sözün
Ve rüzgâra hasret saçlarýn
Durduruyordu tüm evreni
Yeniden doðuyordum sanki
Gözbebeklerinde
Zaman iflas etmiþti
Yüzündeki tebessümde...
Dönme döngüsünü kaybetmiþti dünya
Bir telaþ vardý telaþlý ruhunda
Gittin o akþam tatlý bir edayla
Döneceksin diye yüreðim düþtü yollara
Bana her geliþin doðumum oldu.
Arýyordum seni ürkek bir ceylan misali
Dað bayýr ve görmediðime yanardým
Her gün deðiþen ruh haline
Oturup beni unuturken
Yanýmda bulurdum kendimi...
Hatýrlamazdýn konuþtuklarýmýzý
Donakalýrdým o anki yabancýlýðýna
Sýradan bir insandým sadece
Yüreðinin dýþýnda...
Göz göze geldiðimizde bakardýn
Rüzgârý beklerdim saçlarýn için
Kopardý fýrtýnalar yüreðimde
Neþeyi bakýþlarýma serperdim
Uzaktan bir ses kulaklarýna deðse
Ben ürperirdim.
Görmek istemezdim bakýþlarýný
Yüreðimle birlikte kanayan
Ne yanýndayken ne de seni beklerken
Zaman lal ve duraðan.
týkadýn sevgimin yollarýný sarp geçitlerle
gün ýþýðýna çýkaracaktým seni
gündüz feneri gibi karanlýktý sevdan
Her defasýnda tetikteydi dilim
Ama her defasýnda tutuklu silah misali
Ýçimde patlardý milyon volkan
Derin kavramlarda yüreðimdi boðulan
Bedenim ruhunu bulmuþken
Baþka bir beden sarmýþtý dört bir yanýný
Nadastan çýkacakken yüreðim
Kaybettim sana dair tüm bulutlarým
Kuruyorum…
Zemheride bahar olmuþtu gözlerin
Yazý býraktýn yüreðimde yaðmurlu bir bahar edasýnda
Sevgiliye yazýlmýþ masum bir þiirdin
Her þeyi bitiren melankolik aþk oldu
Yaþanmadan biten...
Yazýlmamýþ bir kitabý okumadýn.
Sen yazdýklarýmý yaktýn
Ve yaþanmadan yargýlanan bir aþkýn
Ne çabuk ýsýndýk birbirimize anlayamadým
Tenha yüreðim dolaþmaktaydý yüreðinin dolaylarýnda
Unutuverdim mutsuzluðu derin kuytularda
Sönük kaldým parýldayan gözlerinin yakamozunda
Ya bir daha yaþanmayacak bir duygu olacak
Ya da sonsuza dek yürekler kenetlenecek
Sen bir yolcuyu öldürdün gözbebeklerinde
Yol ortasýnda kan revan sevdalý
Bir aþk kan kaybýndan öldü
Umut, sevinç, hüzün, sevgi, kin, aþk, nefret, neþe, kader ve keder
Yeter artýk yeter
Her þeyden biraz var
Ama her þey eksik
Her þey birbirinin içinde
Her tarafý biraz kesik.
MEHMET HATÝP YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET HATİP YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.