biliyordum aslýnda umutlarýn herzaman var olduðunu. alaca karanlýklarýn aydýnlýða eþ feryadýnda ele mahkum. durmadan ilerleyen zaman beynimde kopan fýrtýnalar. yine o malum yine hüzünlü mahzun yalnýzlýða yandýðýný. ve yalnýzlýðýmýn yari caným emanetim ruhumda yaþantýlar. bak ardý ardýna birikmiþ bir bir kopuyor fýrtýnalar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
haydars.bulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.