KÂH!

Kâh su olur, akaaar akar çaðlarým...
Kâh bir âþýk, aðlaaar aðlar, aðlarým...
Kâh çöpçatan, o’nu o’na baðlarým...
Kâh ki þifâ, hastalarý saðlarým...

Kâh ayrýlýp size uzaktan bakan...
Kâh yaklaþýp da içinize akan...
Kâh onu buna, seni þuna yakan...
Kâh bir þimþek ki gümbür gümbür çakan...

Zaman olur, göðe çýkarým ben de...
Zaman olur, inerim yere hem de...
Zaman olur, o’nda þu’nda ve sen’de...
Zaman olur, her canda her bedende...

Kâh þâir dilinde, âþýk elinde...
Kâh kadýn karnýnda, erkek belinde...
Kâh akþam meltemi, sabah yelinde...
Kâh Kýþ ayazýnda, Bahar selinde...

Kâh çamuru hamur edip þekille...
Kâh sesle, vahîyle, rûyayla, dille...
Kâh kendi halîyle, kâh zorla, ille...
Kâh davul, dümbelek, zurnayla, zille...

O benim! ..Benim ki görürsen eðer,
Dersin ki “Her þey, hep senmiþsin meðer!
Senle su, senle gök, senle dolu yer!
Ki hayat, senle yaþamaya deðer! ”

01.09.2007/00.30

Not: 01.12.2010’da TRTnaðme’de
Derya KAYA bey ratafýndan Akþamýn
Neþ’esi prorramýnda okumuþtur
Sosyal Medyada Paylaşın: