SEVİNMEYİ BİLENLERİN ŞİİRİ

Sevinç bizim güneþte üzümlerden
Sabah iþe giderken
Düþ diye süzdüðümüz güzelliktir
Baþýný döndürür bekletirsen

Ortanca çiçeðinin gölgesine
Bize görünmeden sýðýnýveren
Küçücük bir böceðin çýtýrtýlý sessizliði
Si mgesidir bitmez çabamýzýn
Seni sevmek gibidir

Çýnar sanki mektubunu getiren
o güleç ve dalgacý arkadaþtýr
Naneler üstünde yatacaðýmýz halý
Derenin sesi tren sesidir.

Aþk bizim her dokunuþta
Ölür gibi sarsýldýðýmýz þeydir.
Sosyal Medyada Paylaşın: