DONKİŞOTUN AKŞAMI

Dulcinea seni en çok andýðým
Bu garip bu bilinmez akþamlardýr
Büyülü, kýrýk dökük hanlarý
Kral saraylarýna dönüþtüren
Anlaþýlmaz gizidir akþamlarýn

Zor zamanlarýmda düþlediðim
Sen bütün sezgilerimde varsýn
Olsaydýn belki yarým kalýrdým
Bir uzak köyde un eleyen, süt saðan
Bilinmez biri olman
Kesinlikle kanýtlamaz yokluðunu
Sen dünyaya her dokunmamda
Gün gibi yeniden baþlayansýn

Olmazlýkta kurar insan sevincini
Tutku herþeyi yeniler
Yüreklilik bir çeþit yalnýzlýktýr
O aptal yeldeðirmenlerine gelince
Sen onlarý benden iyi tanýrsýn
Aldý mý yere vurur adamý
Kaldý ki sen onlardan da kahramansýn
Aþýlmazlýðýnla aydýnlat yolumu
Dulcinea; doðallýðým, sevincim, anayurdum
Dünya, gün gelip anlayacak
Sende gerçek büyüklüðe kavuþtuðumu
Sosyal Medyada Paylaşın: