Bir suyun akýþýna dalar gibi kalýyoruz O zaman gün sýzýyor saçaklardan ince ince Biz birbirimizi karþýlýksýz sevmeye baþlayýnca Birlikte bir kirazý diþler gibi oluyoruz Uzun bir kervan gibiyiz güneþte aðýr aðýr Aydýnlýðý iki ayrý sevinç gibi yaþýyoruz Ýki ayrý sevinci bir bütünde eriterek Þurada otursak mý yürüsek mi biraz daha Ötelere uzanmadan köþeyi bile dönmeden Birkaç yüzyýl sonraki bir þiiri okur gibi En küçük bir kýpýrtýda sonsuzluða varýyoruz Üþütür gibi titreten buydu az önce bizi Þimdi denizin sesiyle rüzgar belki de ayný þey Bu senin saçlarýn mý yoksa benim saçlarým mý Aramýza girmeye çalýþan yaramaz bir esinti mi Uzun uzun düþünmeye baþlamadan Bütün zamanlarý birden þimdiye damýtarak Bir kuþun kanadýný öper gibi kalýyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Afşar Timuçin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.