Mahzun Geceler
Bir doyumsuz þiir hem de þarkýydý
Çocukluðumda o mahzun geceler.
Yaþamla ölümün bariz farkýydý
Çocukluðumda o mahzun geceler.
Yýldýzlar, uçuþan kor’dan kaðýttý.
Baykuþun ötüþü bence aðýttý.
Bilmem ki kaç kere efkâr daðýttý
Çocukluðumda o mahzun geceler.
Bilmezdim Ülker’i, Yedi Kardeþ’i,
Sanýrdým Zühre’yi sevda ateþi...
Saklardý koynunda Kýzgýn Güneþ’i
Çocukluðumda o mahzun geceler.
Iþýklarý birden söndürürlerdi,
Dünyamý tersine döndürürlerdi.
Gök kubbeyi yere indirirlerdi
Çocukluðumda o mahzun geceler.
Ýçinde ateþler hep ayrý burçta.
Hilali yýldýzý, Bayrakta Marþta.
Dalýnca seyrine duygular arþta
Çocukluðumda o mahzun geceler.
Çekti girdabýna çevirdi beni!
Vurdu sillesini devirdi beni!
Rüyalar tahtýndan evirdi beni
Çocukluðumda o mahzun geceler.
Vefasýz geceler, hain geceler…
01/2012/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.