YİNE DÜŞTÜM BEN BU AŞKIN DERDİNE

Ben yazdýklarýmý okuyar önemsemez yýrtardým
Yazýmý birkaç arkadaþ okuyunca yýrtma dediler
Kim bilir belki o yýrtýklarýmýn içinde iyileri de olabilirdi

YÝNE DÜÞTÜM BEN BU AÞKIN DERDÝNE
Hiç meyil vermedim gezip tozmaya
Ele düþtüm ben bu aþkýn derdine
Günden güne heves ettim yazmaya
Yine düþtüm ben bu aþkýn derdine

Yazdýðýmý birer birer kopardým
Yaktým küllerini yele savurdum
Öyle bildim bu fikirden kurtardým
Yine düþtüm ben bu aþkýn derdine

Bu dünyanýn halini ben bilmezdim
Kendime güvenir sýrým vermezdim
Hasretime mektup bile yazmazdým
Yine düþtüm ben bu aþkýn derdine

Düþündükçe derdim çözdürdü bana
Sýrrým kutu kutu yazdýrdý bana
Yazmadýðým günü oldum divana
Yine düþtüm ben bu aþkýn derdine

Yazýlmamýþ derdim kalmadý dedim
Yaþadýkça yeni devirler aldým
Bu aþkýn yolunda naþýca kaldým
Yine düþtüm ben bu aþkýn derdine

BESDÝ CE



Sosyal Medyada Paylaşın: