Bilmem kime alýnýr, kime küsersin rüzgâr
Böyle kýzgýn ve hoyrat neden esersin rüzgâr
Tohumu toprak ile vuslatýna erdirip
Doðumuna vesile bir þahesersin rüzgâr
Semada hayal gibi kümelenmiþ melekler
Gizemli yolculuða çýkmaya seni bekler
Yaðmur damlacýklarý damlarken kanadýna
Sýðýnacak yer arar rüzgârda kelebekler
Bazen karý boraný asumanda tutarsýn
Bazen okyanuslarý birbirine katarsýn
Secde eder aðaçlar gücünün karþýsýnda
Bazen döner durursun yeryüzünü yutarsýn
Güneþ altýnda yanan tenin narinliðinde
Can bulur yanýk baðýr senin serinliðinde
Okyanuslar aþmýþsýn her yanýn tuz kokusu
Denizler boy göstermiþ dalga derinliðinde
Baharda ýlgýt ýlgýt esen seher yelisin
Topraðýn saçlarýný okþarken cilvelisin
Gözlerimde tütüyor sevgilinin hayali
Ben bu hayaller ile yaþarým, bilmelisin
Karþýnda sustukça dað, serseri coþuyorsun
Söyle be deli rüzgâr nereye koþuyorsun
Ben yârin hasretinden cayýr cayýr yanarken
Sen O’nun saçlarýný alenen okþuyorsun
Coþari, rüzgâr ile aldýðým her bir nefes
Vuslat için bir umut, bir arayýþ, bir heves
Kavuþturmayacaksan beni gönül eþimle
Ey rüzgâr! Baþka yerde, baþka gönüllerde es
15.01.2012/Samsun
Ýbrahim COÞAR