O bir kadýn,o bir ana,o bir yâr. Bazen yaðmur,bazen’de kar... Kendi içinde kurduðu, Küçük bir dünyasý var. Bazen bir dað,bazende bir bað, Bazen suskun,dalgasýz bir deniz, Bazende hýrçýn esen bir rüzgâr.
O bir kadýn,o bir bacý,o bir ana. Aslýnda sýðmaz kendi kabýna. Bazen gül, bazen gonca. Uzanýr upuzun boylu boyunca.
O bir kadýn,Allah’ýn kulu, O bir gece,o bir uyku. O bir gül,o bir koku, O asýl mayamýz olan toprak için, Sanki bir su,sanki bir çiçek , Sanki bir tutku.
O bir kadýn,o bir bacý o bir yâr. Anadýr yüreði bir yangýn sarar. Mutluluk onun için,iki tatlý söz. Bu sözle güler,bu sözle aðlar. Seviyorum seni,ey nazlý yâr. Bu söze acýkýr,bu sözle doyar.
Ýstanbul,04.07.2011-Sami Aslan BU SABAH KAR TANELERÝ)ADLI ÞÝÝR KÝTABINDAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami ASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.