ve bir zamanlarýn gözleri güneþ bakan çocukluðuma inilir !
sýcak geçmiþten soðuk geleceðe doðru yarým adýmlýk bir köprü kurulur ayaklar dizlere kadar sývanmýþ dalgalarýn üzerine yazýlmýþ güzel dilekleri toplar eller
toprak kokan ten ömrün etten süzgecinde sabahlarýn çiseli yüzünde akþam olurken gecelerin yýldýzlý yataðýnda uyutulur ay yüzlü beden
her uyanýþ yeni bir düþ her kalkýþ yeni bir hikâye diyerek yazýlýr tarihe
hep bir acelesi hiç bitmeyen bir ustalýðý baðlar acemiliði
kývýrcýk saçlarý kahve gözlerine düþer nefesi ile uzaklaþtýrýrdý yüzüne gelen telleri
taze ekmek kokusuna açlýðýný katýk edip doyurur kendini yoksa her günü seferi
bitmeyen bir oyunun oyunculuðundan büyür kendisi küçük bakýþý ezber olan çocuk keþke hiç deðiþmese
þimdi bana o günleri taþýsalar bugünlerden geçerim
16/01/2012 17;30 eMÝNE
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.