Yoðun bir bulut
Dolandý, dolandý üstümüzde
Sen suskun, ben suskun
Çýt çýkmýyordu
Kaldýrýmý döven
Ayak topuklarýmýzýn
Týkýrtýsýndan baþka
Birden bir ,Þimþek çaktý
Gözlerinin buðusunda
Ardý kesintisiz fýrtýna
Gönlümün sýr kuyusunda
Kýyametler kopmuþtu sanki
Söküp köz olmuþ yüreðimi
Atýp ayaklarýmýn altýna
Çiðnemek geldi içimden
Parçalarcasýna
Tekrar bir suskunluk
Kaldýrýmlar ýslak
Yoktu artýk
Asi ruha dur durak
Ve
Akmýþtý gözümden
Ýki boncuk
Mavi zerre
Þakaklarýmdan kayarak.
Çetrefil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.